From William Segal – The Structure of Man (Brat-Tleboro, Vermont; Green River Press, Stillgate Publishers, 1987).
De rol van een bewust mens is om de fenomenale aardse wereld te voorzien van energieën die anders niet effectief zouden worden overgedragen aan de creaties en eenheden die onze wereld vormen. Net zoals het juiste evenwicht en de interactie van de energieën eenheid brengen, verschijnt het Wezen wanneer harmonie en evenwicht de plaats innemen van een chaotische onbalans. Wezen is het universum onder Gods oog.
Aandacht is het essentiële medium om de slapende energieën van de mens aan zichzelf te onthullen. Wanneer men getuige is van de toestand van het lichaam, het samenspel van denken en voelen, is er een intimiteit, hoe gering ook, van een andere energiestroom. Door de eenvoudige handeling van het bijwonen wordt een nieuwe afstemming van de krachten in gang gezet.
Het onderhouden van een bewuste aandacht is niet gemakkelijk. De beweging, de verplichtingen van het dagelijks bestaan leiden voortdurend af. Zonder basis van operaties, zonder thuis in het organisme, dient de aandacht willekeurige gedachten, gevoelens en eetlust die met elkaar in conflict komen en elkaar tiranniseren.
Gevoelens van delen of het hele lichaam kunnen de aandacht verankeren; zorgen voor een soort habitat. De structuur, die steeds gevoeliger wordt, helpt om de aandacht te verenigen, zodat het minder vatbaar is om zich te verdringen in mentale kanalen die zijn kracht verbruiken. Op zijn beurt worden waarnemingen en gewaarwordingen versneld, inzichten vermenigvuldigd.
Het zich openstellen voor de kracht van de aandacht roept een gevoel van heelheid en evenwicht op. Men kan een glimp opvangen van een staat van bewustzijn die onmetelijk superieur is aan die van het reactieve mechanisme, een bewustzijn dat het automatische subject/object-reactievermogen overstijgt. Vrij vloeiend, het concentrerende, transformerende effect van bewuste aandacht brengt de verschillende tempos van de centra tot een relatief evenwichtige relatie. Denken, voelen en gewaarworden zijn in evenwicht gebracht onder deze levendige, harmoniserende invloed.
Aandacht is een onafhankelijke kracht die niet gemanipuleerd wordt door zijn onderdelen. Ontdaan van alle interne ruis, is bewuste aandacht een instrument dat trilt als een kristal op zijn eigen frequentie. Het is vrij om de signalen te ontvangen die op elk moment worden uitgezonden vanuit een creatief universum in communicatie met alle wezens. Maar de aandacht is niet “van mij”. In een moment van zijn aanwezigheid weet men dat hij niet helemaal uit zichzelf voortkomt. Zijn bron omgeven door mysterie, aandacht communiceert energieën van een kwaliteit die de geest niet kan vertegenwoordigen. Men moet ten dienste staan van bewuste aandacht; men bereidt zich voor op zijn komst door actieve stilte.
In stille, spanningsvrije momenten, staat de structuur van de mens open voor energiestromen die gewoonlijk geblokkeerd zijn. Op hun beurt vermengen deze energieën zich met eerder ontvangen materialen, om het hogere te dienen in een woordloze, naamloze uitwisseling. Aandacht is niet alleen bemiddelen, maar ook overbrengen. Geven en ontvangen, God spreekt tot de mens.
Ontvangen en geven, de mens spreekt tot God. Net zoals de structuur van de mens levendig moet worden gemaakt door de infusie van fijnere trillingen, vereisen diezelfde trillingen de vermenging van grof materiaal voor hun onderhoud. Zonder de opwaartse overdracht van energieën door middel van bewuste aandacht, zou het universum toegeven aan entropie. In de mens sluit de kleinste vervorming van een gebalanceerde aandacht deze tweerichtingscommunicatie af.
Alleen kan de geest het niet volhouden. Er is ook een ontspannen lichaam nodig. Midden tussen de micro- en macrokosmos heeft de mens zijn rol te spelen. Terugkeren naar het lichaam is een gebaar van opening naar de aandacht die, wenkend, klaar is om zijn kosmologische functie te dienen.