Het overgavegebed is ontstaan daar samenvoegen van fragmenten uit een voordracht van Rudolf Steiner over ‘Het wezen van het gebed’, gehouden op 17 februari 1910 in Berlin. Opgenomen in zijn verzameld werk GA 58 Pfade der Seelenerlebnisse. Het is niet duidelijk wie de auteur is. Ik deel het omdat het juist in onze tijd een hulp kan zijn om de toekomst onbevreesd tegemoet te treden.
Wat ook komen mag,
wat mij ook het volgende uur,
de volgende dag brengen mag:
Ik kan het, als het mij volledig onbekend is,
door geen angst veranderen.
Ik wacht het af,
met volledige innerlijke rust, in volmaakte zielenrust.
Door angst en vrees wordt onze ontwikkeling tegengehouden;
wij stoten door vlagen van angst terug,
wat uit de toekomst in onze ziel opgenomen wil worden.
De overgave aan wat men goddelijke wijsheid in de gebeurtenissen noemt,
de zekerheid, dat datgene wat komt,
komen moet en dat het op de een of andere wijze zijn goede werking zal hebben,
het oproepen van deze stemming in woorden, in gevoelens, in ideeën
dat is de stemming van het overgavegebed.
Dat is één van de dingen die we in deze tijd moeten leren:
uit louter vertrouwen te leven zonder bestaanszekerheid,
uit het vertrouwen op de immer aanwezig zijnde hulp van de geestelijke wereld.
Waarlijk, anders gaat het in deze tijd niet,
als we niet de moed willen laten zakken.
Laten we onze wil voortdurend sterken en
proberen haar te wekken iedere morgen en iedere avond.